Voormalig café 'Sjorske' ofwel 'De Eendracht'

HUIJBERGEN - Huijbergen is van oorsprong een kloosterdorp. Vanaf het jaar 1264 behoorde "Huybergen” tot het land van Breda. Wat later werd het ingedeeld bij het land van Bergen op Zoom (sinds 1533 het markiezaat genaamd). De kern van het dorp wordt omgeven door de gehuchten en buurtschappen Eiland, Overberg en Schoelieberg. De meeste lezers kennen Huijbergen waarschijnlijk van het voormalige Wilhelmietenklooster van "De broeders van Huijbergen” dat later als weeshuis functioneerde en weer later als kostschool/Juvenaat en onderwijsinstituut "St. Marie”.

De Eendracht

Net buiten de dorpskern fietsend door de Bergsestraat te "Uibaarge” zien we de sierlijk geschreven naam "De Eendracht” boven de toegangsdeur van een pand met huisnummer 29. Verder overal gesloten gordijnen en deuren. Leeg en onbewoond? Te koop? Ik maak een foto en ga op zoek naar de historie van dit pand met een bijzondere naam. Maar ook vanwege de bijzondere ligging direct aan de straat, naast de gesloten oude melkfabriek "De Hoop” en nabij de ronde stenen bergkorenmolen Johanna (gedateerd 1862).

Voetballers te gast

Het voormalige Café “De Eendracht” wordt in verband gebracht met de lokale voetbalclub VIVOO (de afkorting van de benaming Voetbal Is Voor Ons Ontspanning) die van 1946 tot 1982 aan de Bergsestraat voetbalde op het voor 50 gulden per jaar gehuurde terrein van J. Backx. Op zaterdag en zondag zijn de voetballers van VIVOO te gast bij Café de Eendracht. In 1982 opent VIVOO haar eigen kantine op het sportterrein en eindigt een stukje voetbalhistorie voor de familie Goossens, de uitbaters van het café.

Krantenartikelen

Het café van C. Goossens wordt in de krant van 28 december 1929 al genoemd als een publieke verkoop van een partij nieuwe houtwaren wordt aangekondigd. Deze houtveiling door deurwaarder L. Verdussen uit Oudenbosch op vrijdag 10 januari 1930 08.00 uur namiddag betreft hout van de Rotterdamse houthandelaar G.H. van Aken.
In een krantenartikel wordt gemeld dat op 7 februari 1936 om 06.00 uur bij C. Goossens de jaarvergadering van de Pluimveevereniging is belegd. Indien een lid van de vereniging niet verschijnt dan levert dat een boete op!
Op 3 september 1964 bericht notaris P.J. Nooren dat hij in café Jos Goossens op vrijdag 19 september 1964 om 19.30 uur een huis, erf en tuin aan de Hollandseweg 9 publiekelijk te koop aanbiedt waarbij de inzet start met fl 5.500,--.
In de krant van januari 2014 staat navolgende geschreven. Na bijna 2 decennia sluiting wordt op een zaterdag in januari 2014 het café nog eens geopend voor het publiek dat enthousiast reageert met navolgende uitspraak “Het is ongelooflijk, het is precies hetzelfde als vijftig jaar geleden”.

Fotoboek Huijbergen

In het jaar 2014 geeft de Heemkundekring Huijbergen een fotoboek uit ter gelegenheid van Huijbergen 750 jaar. Ook Café De Eendracht komt in beeld met enkele foto's.

Tentoonstelling Carnaval

Twee jaar later is op meerdere zondagen in januari en februari 2016 in het café een door carnavalsvereniging “De Sanegeit” georganiseerde tentoonstelling te bewonderen met als onderwerp “55 jaar carnaval in ‘t Sanegat”. Het allerbelangrijkste stukje informatie voor mij: de gelagkamer en café-inventaris in het pand zijn in de oude stijl bewaard gebleven.
Voor degenen die de historie van de naamgeving ‘t Sanegat niet kennen wat details De Saanengeit is een van oorsprong Zwitserse melkgeit van het Sannenras (ook wel “gezondheids geit” en/of “koe van de armen” genaamd). Begin 1900 werd in Huijbergen een geitenfokvereniging opgericht die de voorkeur had voor de Saanengeit. Kenmerkend: een unieke slank gebouwde, middelgroot tot groot postuur geitensoort met kort witte beharing, horens, een sik, de twee typische kwastjes (ook belletjes of klokjes genoemd) aan weerszijden van de onderkaak en een dagelijkse gift van 3-5 liter TBC vrije melk. Sinds 1984 staat een bronzen beeld van deze geit (gemaakt door Kees Warmoeskerken) in het dorpscentrum.

Enthousiast
Bovenstaand verhaal is reden genoeg om de bewoner van “De Eendracht” te gaan opzoeken op een late donderdagmiddag in februari 2023. Toeval of niet. Als ik langs het pand rij zit hij net in zijn auto naast het huis. Als ik hem aanspreek en hem het doel van mijn komst vertel wordt hij (even voorstellen: Piet Goossens) gelijk enthousiast. “Loop even naar de voordeur!” Binnen de kortste keren sta ik binnen. Hij vertelt hoe alles ooit begon.

De eigenaren van “De Eendracht”

Opa Cornelius Goossens (Huijbergen 30.9.1882 - Huijbergen 30.1.1955) huwde op 1.9.1917 met Johanna Backx (Zundert 13.2.1885 - Huijbergen 12.7.1963). Cornelius en Johanna bewonen het in 1900 gebouwde pand aan de Bergsestraat 29 (sectie C, 1104) en zijn koffiehuishouder en koffiehuishoudster van beroep.
Als Cornelius op 30.1.1955 overlijdt, koopt zijn zoon Josephus Adrianus Goossens het café, (huis, schuur, erf en 25 are land). Josephus, in de volksmond “Sjorske” geheten, is timmerman. Aanvankelijk werkt hij in de bouw. Later gaat hij als onderhoudstimmerman aan de slag op de legerplaats Ossendrecht. Dat blijft hij doen tot zijn pensioen. Met zijn echtgenote Lucia Johanna Theunis runt hij het café. Begin jaren ‘90 wordt het café voor publiek gesloten.

Voetbal

“Sjorske” en “Loes” en hun kinderen Kees, Sofie en Piet zijn vele jaren rond het voetbalveld aan de overzijde te vinden als zij in de wedstrijd pauze kannen thee uitschenken. De voetbalvereniging weet zich ook, dankzij de inzet van de familie Goossens, verzekerd van goed ingevette leren voetballen. Hun schuur (het VIVOO-kot) is in gebruik als kleedruimte en materiaalhok. De stalruimte is wasruimte (met plastic teiltjes).

Ongevallen

Als je de ligging van het café aan de Bergsestraat goed bekijkt dan realiseer je je dat het pand op een risicovolle locatie is gebouwd. Vroeger liep de bocht in de weg ietwat schuin waardoor bij herhaling voertuigen tegen het pand -en zelfs de cafédeur uit de sponningen- reden. Een enkele keer werden daarom de tafels binnen in een veiliger hoek geplaatst.

Heel vroeger

Piet vertelt kort iets over de historie van het pand (bouwjaar 1900). Ooit was hier zijn Opa als kapper actief, werd er gekaart (petoeten en nappen), muziek vertolkt, gebiljart en een pilske gedronken en (heel vroeger!) was er zelfs een klein dorpswinkeltje waar zeep en koffie werd verkocht. Een foto uit de mobilisatietijd 1939 getuigt hiervan. Vele jaren werden er ook eieren verkocht. Niet van de eigen kippen maar van een kippenboer uit de omgeving. Verder weet hij weinig van de vroegste historie van zijn ouderlijk huis.

Biljarten

De biljartclub “‘t Onderonsje” speelt hier al sedert 1968. De biljarters zijn kind aan huis en spelen op de verwarmde biljarttafel. Voor dit besloten gezelschap stelt Piet zijn “woonkamer van 40m2” nog altijd graag beschikbaar.

Al pratend wordt duidelijk dat er nooit bier is getapt maar uit flesjes werd geschonken. Meerdere biermerken zijn hier in al die jaren geschonken en aan de buitenwand zichtbaar geweest. Mogelijk werd het 1e bier geleverd door de lokale bierbrouwerij. Houten en later kunststof kratten van Drie Hoefijzers (1949), Amstel (1975), Skol en Heineken werden op maandag geleverd door drankenhandel Somers-Hendrikx BV uit Hoogerheide. In de hete zomermaanden werden de bierflesjes in een teil ijswater gekoeld. Door de losgeweekte etiketten was het bier anoniem maar niet minder lekker!

Een emaillen bord van 7Up is enkele jaren geleden van de buitenmuur gestolen. Het frisdrankmerk Exota is hier in alle kleuren en smaken te koop geweest. Vanwege explosiegevaar werden deze flessen opgeslagen in de kelder. Ook een reclamebord van Coca Cola heeft de buitenmuur gesierd.

Vergunningen

Een muziekvergunning heeft “De Eendracht” nooit gehad (te duur!). Wel een vergunning voor het schenken van licht alcoholische, sterke drank en de verkoop van tabakswaren. 

In de jaren ‘80 organiseerde zijn broer Cornelius Petrus Antonius Goossens (roepnaam Kees) op vrijdag voor leeftijdgenoten een Disco-avond. Nog altijd is de Disco-verlichting aanwezig. Gekscherend werd het café ook wel “Disco George” genoemd. Ook een blaaskapel(leke) is altijd welkom geweest om te oefenen in het café. Ook wordt er soms nog door een coverbandje geoefend. “Nooit klachten over geluidsoverlast gehad” hoor ik Piet zeggen.

Was het nu een bruin café? 

Het interieur is gedurende 100 jaar meerdere malen in een andere kleur geverfd. Wit, groen, donkergroen en in 1976 bruin tot donkerbruin. Het plafond, de balken en de houten vloer zijn nu nog in deze kleur te bewonderen. Ze gingen dus vroeger altijd met de tijd mee. De buitenzijde van het pand is ook regelmatig in een nieuwe kleur geverfd. Mooi om dat te kunnen terugzien op foto's uit vroeger jaren. Ook de beglazing is in al die jaren duidelijk gewijzigd. De oude luiken voor de ramen zijn op enig moment ook verwijderd.

De buren

De al langere tijd geleden gesloten Coöperatieve Stoomzuivelfabriek "De Hoop” was nauw verbonden met Café "De Eendracht”. De fabriek had een gootrecht voor het afvoeren van spoelwater en vuil via het riool tot aan de Demerloop. Er was tevens een erfdienstbaarheid. De eigenaren van pand "De Eendracht” hadden het recht om gratis te tappen uit de waterleiding die vanuit het pand verbonden was met het waterreservoir van de melkfabriek. Bij vriesweer was de waterafname niet zeker. Waterafname was ook alleen toegestaan als de fabriek in werking was.

Afsluitend. "Wie weet meer over café 'De Eendracht' dan de lezer nu weet?". Laat het de redactie van De Krant regio Wouw per e-mail weten! (redactieregiowouw@minervepers.nl). We zijn benieuwd.